Stęskniona.

Tęskniliście kiedyś za kimś tak bardzo, że nic Was nie cieszyło? Książki, muzyka, dbanie o siebie... Po prostu nie miało dla Was większego sensu? 

Teraz właśnie jestem w takiej czarnej dziurze. Skarb wyjechał, do pracy, a ja w domu, z rodziną. Nie widziałam go od czterech dni ... oiledobrzeliczę ... i na razie nie wiem jeszcze, co ze sobą zrobić. 

Zrób paznokcie. 

Narysuj coś. 

Ogól nogi.

Przecież to wszystko powyższe wydaje ci się zawsze takie cudowne, wspaniałe, niedoścignione, kiedy siedzisz w lutym nad psychologią poznawczą, zachwycasz się jakąś kolejną naukową teorią, ale wcale nie masz dla siebie czasu. I wtedy zrobiłabyś wszystko, żeby móc ogolić te cholerne nogi, pocierpieć trochę z depilatorem w ręce, przecież tak uwielbiasz, jak boli. Szczerze mówiąc, to ten ból przy depilacji przypomina trochę robienie tatuażu, a ja tak chcę kolejny tatuaż, a z drugiej strony wiem, że powinnam oszczędzać miejsce na ciele, jestem dwudziestolatką, jeszcze parę lat życia mi zostało. Tylko po co golić nogi, czy cokolwiek, skoro jego nie ma i on nie zobaczy. Bez niego to nawet ta cholerna psychologia poznawcza wydaje się szarobura bez wyrazu, a mrożona kawa jest mdła i jakoś to życie mnie uwiera. 

Toteż jedyne, do czego jestem zdolna, to siedzenie, tęsknienie, wysyłanie mu rozbieranych zdjęć, dzwonienie i snucie planów. Już zaplanowałam. Wiele. Takie małe pierdoły, które chcę zrobić i chcę zrobić je dla nas. Nic poważnego, a może właśnie najważniejsze, co mogę teraz zrobić: pomysł na nasz pamiątkowy kącik w pokoju, plan romantycznej nocy po jego powrocie, skok na bungee w przyszłe wakacje... Takie piękne rzeczy, które trzymają mnie przy życiu. Są wakacje - mogę odrobinę (?) pofantazjować. Skarb wróci to i ja wrócę - do rzeczywistości.

SOAD - Lonely day

Było już kiedyś?

P.S.: Potrzebuję romantycznej muzyki na wspólny wieczór - ktoś może mi doradzić?:)

P.S.2:Wczoraj blogowi stuknął miesiąc! Dziękuję Wam kochani za obecność tutaj! <3